The men who made us fat
In
de BBC-documentaire “The men who made us
fat” legt Jacques Peretti uit hoe het, volgens hem, komt dat velen van ons kampen met overgewicht
en gezondheidsklachten. Een zeer interessante documentaire die op Youtube terug
te kijken is.
Het
begon in de jaren ‘70
In
de jaren ’70 moest president Nixon Amerika uit de crisis halen. Zijn secretaris
van het Ministerie van Landbouw, Earl Batz, had een idee om de kleinschalige
landbouw om te toveren in massale landbouw met als motto: “Get
big or get out”. Gigantische landbouwbedrijven verrezen aan de horizon. De
boeren moesten zoveel mogelijk produceren. De gigantische overschotten zoals maïs dienden o.a. als veevoer en
Japanse wetenschappers ontdekten dat uit de mais een goedkope zoetstof gemaakt
kon worden, namelijk fructose.
Dikker
Fructose
werd steeds meer in, bewerkte, voeding
gedaan, waaronder frisdrank. In Amerika wordt tegenwoordig 45 kg. suiker (waaronder
fructose) per jaar genuttigd. Vooral de lever
heeft het zwaar bij het verwerken van al die suiker. Bovendien onderdrukt
fructose leptine, een hormoon dat
aangeeft dat je verzadigd bent. Als de lever overvoerd wordt met suikers stopt
leptine met werken en blijf je dus maar eten. Uit onderzoek bleek dat fructose
door de lever direct in vet wordt
omgezet.
Tussendoor
snacken
De
tussendoorsnacks deden zijn entree
en de vriezer werd in veel huishoudens aangeschaft. Een vriezer die werd vol
gestopt met ongezonde kant en klaar maaltijden en zoetigheden. Ook McDonalds ging goede zaken doen; vooral
op kinderen heeft Mc Donalds een enorme aantrekkingskracht.
Wie
is de boosdoener? Suiker of vet?
In
1972 schreef John Yudkin het boek: Pure,
white and deadly. Zijn mening was dat suiker de boosdoener was van het
stijgende overgewicht en het aantal gezondheidsproblemen. Zijn rapport verdween
onder de tafel onder druk van de voedingsindustrie.
Light
De
voedingsindustrie “nam zijn verantwoordelijkheid” voor het stijgende
overgewicht en bedacht de lightproducten.
Het verwijderen van vet uit voeding kwam de smaak echter niet ten goede en dit werd
gecompenseerd met extra suiker. De producten vlogen de winkel uit, het
overgewicht bleef stijgen.
Groot,
groter, grootst
Intussen
groeiden de porties van eten in
(fast food) restaurants gestaag. Sommige restaurants boden (en bieden) een
gigantische hoeveelheid eten aan die, als je het binnen een uur geheel op kan
eten, voor niets krijgt. Voedsel werd een product dat dag en nacht, 24/7
verkrijgbaar is. Met het eten van een grotere portie dachten mensen dat ze later
op de dag minder zouden eten. Niets is echter minder waar….
Misleidende
marketing
Fabrikanten
van voedsel zetten steeds meer informatie op de verpakking: goed voor …. Hart
en bloedvaten, goed voor… verlaging van je cholesterol, bevat vezels, bevat
fruit, bevat minder suiker, enz. Mensen kopen deze producten graag omdat ze
gezond zouden zijn. En hoe meer beloftes
op de verpakking, hoe hoger de prijs. Het is goed kijken op de verpakking
want vaak bevatten uiterlijk gezond ogende producten meer verzadigde vetten dan
fastfood producten.
Wel
of niet regulering van de voedingsindustrie?
Het
door de overheid reguleren van de
voedingsindustrie is een lastige kwestie omdat er teveel economische belangen mee gemoeid zijn.
Volgens
de maker van de documentaire komt er een kantelmoment in de toekomst en dat is
het moment dat de kosten van de gezondheidszorg in verband met obesitas hoger
worden dan de inkomsten die de overheid krijgt van de voedingsindustrie.
Wie
maakten ons dik?
Hoewel
de consument zelf ook debet is aan de huidige gezondheidssituatie heeft de
maker van deze documentaire aangetoond dat er door een aantal mannen in het
verleden allesbepalende beslissingen zijn genomen die maken dat we nu met een
enorm probleem zitten.
Marjon
Middelkoop-Huiskens
27 juni 2014
Telefoon: 06-55117628
Adres: Hornweg 7, 1432 GD, Aalsmeer
Linkedin:
nl.linkedin.com/in/marjonmiddelkoop/